Antoon Coolen verhaalt over zijn streek, de Peel. Een landschap waar turfstekers, noeste werkers zijn en waar boeren proberen de eindjes aan elkaar te knopen. Een prachtig natuurweefsel, dat wel, maar ook een streek die de schrijver aanwendt om de tragiek te accentueren. Coolen vertelt over het conflict en het leven van de jonge boerin Marie Verberne. Om haar heen wordt het leven geweven van de boerengemeenschap van een Brabants dorp. Marie kan haar keus niet maken. Zal zij met Gofridus van de Breemortel trouwen of kiest zij ten slotte Giel Slegers. De pastoor staat haar met vaderlijke raad terzijde. Marie trouwt met Gofridus en zij trekken naar de Kraayenberg. Als buur krijgen ze Giel hetgeen Gofridus slecht bevalt. De vete loopt zo hoog op dat Giel er het leven bij laat. De dader komt in de gevangenis terecht. Zijn vrouw blijft eenzaam achter en verwacht haar eerste baby...